Ściana Wschodnia - Podlasie

FOTOGALERIA

Pamiętacie trylogię filmową Jacka Bromskiego: “U Pana Boga za piecem”, “U Pana Boga w ogródku” i “U Pana Boga za miedzą”? Niektórzy nie znoszą tego klimatu, my się wkręciliśmy. Pojechaliśmy na Podlasie, żeby poszukać tych wiosek, rzek, łąk i tych słynnych podlaskich płotów. Płoty swego czasu oglądaliśmy w czarno-białym albumie Wiktora Wołkowa, podlaskiego fotografa specjalizującego się w pejzażach tamtego regionu. Były tam też bociany, łódki na Narwi i takie klimatyczne krajobrazy… Po latach: łódki były, bocianów aż nadmiar, płotów musieliśmy się naszukać, krajobrazy się zmieniają. Polska się zmienia…

Zobacz też: zdjęcia z Suwalszczyzny

Osobliwość Podlasia 😉

Sokólszczyzna.

Bohoniki. Tu i w okolcy mieszka najwięcej polskich Tatarów. Okoliczne ziemie nadał żołnierzom tatarskim Jan III Sobieski w 1679 r. za zasługi w walkach. Jeden z kilku czynnych meczetów w Polsce.

Mihrab (wgłębienie) wskazuje kierunek Mekki, w którym należy się modlić. Obok minbar, czyli “kazalnica”.

Mizar (cmentarz tatarski) w Bohonikach – część nowsza. W Polsce są podobno “czynne” tylko 3 mizary: ten w Bohonikach, w Kruszynianach (kilka zdjęć dalej) i w Warszawie.

I część starsza.

Malawicze.

Spalony wiatrak w Malawiczach. Typ: wiatrak sokólski. Do lata 2011 (kiedy spłonął) był najlepiej zachowanym wiatrakiem tego typu na Sokólszczyznie…

Granica z Białorusią. Spontaniczne przerażenie Kajki: “Ale tam nie jedziemy???” 😉

Kruszyniany. Bardziej przypomina chrześcijański kościółek niż meczet. Budowali go miejscowi cieśle (chrześcijanie i żydzi), którzy nigdy w życiu nie widzieli meczetu, więc zbudowali go tak, jak umieli, wg znanych sobie wzorów.

Minbar (za nim wgłębienie mihrab).

Mizar. Tradycyjne groby składają się z dwóch kamieni: większy przy głowie, mniejszy w nogach. Groby są orientowane na linii wschód-zachód, twarzą w kierunku Mekki. W dniu ostatecznym zmarli będą mogli udać się prosto przed siebie do świętego miasta.

Nie pamiętam gdzie 🙁

Nad Supraślą w promieniach zachodzącego słońca 😉

To widok z namiotu 😉

Nad Supraślą o poranku 😉

Ławra Supraska, czyli po naszemu: Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu.

Muzeum ikon przy monastyrze.

Monastyr zamknięty, mnisi tną żywopłot, pucują ściany przed wizytą Cyryla.

Zamiast zwiedzać możemy się wreszcie pobyczyć na wakacjach 🙂

Osowiec – rosyjska twierdza zaporowa, wybudowana w latach 1882-1892 z rozkazu cara Aleksandra II jako element umocnień broniących granic imperium rosyjskiego. Nigdy nie została zdobyta.

Wg przewodnika: “Na początku XX wieku zaliczana do najnowocześniejszych twierdz świata.”.

Jej zadaniem była obrona przed ewentualnym atakiem wojsk z Prus Wschodnich.

Zbudowana w bardzo newralgicznym miejscu: na jedynej przeprawie przez bagna biebrzańskie, w zwężeniu doliny Biebrzy. W razie zagrożenia zajęcia twierdzy przez wroga, twierdza miała być zalana przez wody Biebrzy.

Koszary.

Bagna Biebrzy.

Tykocin.

Synagoga w Tykocinie, 1642r., druga co do wielkości (po krakowskiej) i jedna z najstarszych w Polsce.

Bima to centralne miejsce w synagodze (odczytywana jest z niej Tora).

Narew w Tykocinie.

Szczątki najstarszego kirkutu na Podlasiu. Założony w 1522. Nadal Tykocin.

Los Żydów w Tykocinie zakończył się bardzo smutno: w 2 dni Niemcy zlikwidowali dwutysięczną społeczność.

Kładki na Narwi między Śliwnem a Waniewem. Tutaj – błagalne spojrzenie w stronę męskiej części rodziny – trza ciągnąć!

Należy się samodzielnie przeprawiać, a największa frajda, jak trzeba sobie tę kładkę przyciągnąć z przeciwległego brzegu 🙂

Przepraw jest wiele. Tu nasz ulubiony układ – kładka po przeciwnej stronie 🙂

Jeszcze trzeba wrócić 🙂

Krzyż wotywny w Socach.

“Kraina Otwartych Okiennic”, czyli trójkąt wioseczek: Soce, Puchły i Trześcianka, zamieszkałych przez prawosławnych Białorusinów.

Soce.

Puchły, cerkiew Opieki Matki Bożej, 1913 r.

Dalej Otwarte Okna… Puchły i Trześcianka.

Trześcianka, cerkiew Ofiarowania Najświętszej Marii Panny, 1864r.

Narew, cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego, 1885r.

Białowieża, cerkiew św. Mikołaja, 1897r.

Obowiązek obywatelski zaliczony: rezerwat parchatych żubrów w Białowieży przykładnie wsparty finansowo.

Kiedyś załapaliśmy się na żubry dziko pasące się na skraju puszczy. Teraz udało się je zobaczyć tylko w rezerwacie 🙁

AKCJA PŁOTY!!!!!

Tych słynnych płotów z serii “U Pana Boga za piecem/w ogródku/za miedzą” lub z albumów Wołkowa to ze świecą szukać…

Grabarka i sprzątanie po wizycie Cyryla.

Drohiczyn, zakole Bugu z Góry Zamkowej. To chyba właśnie w Drohiczynie zaczyna się tzw. Podlaski Przełom Bugu.

Mielnik. Ruiny kościółka franciszkanów Św. Trójcy z XV-XVIw.

Bug w Mielniku.

Nadal Podlaski Przełom Bugu 😉

To też z namiotu 😉

Nad Bugiem wcale nie da się tak spokojnie posiedzieć. Zlatują się człekożercy, którzy w tempie błyskawicy wyniuchają człowieka.

Przy ogniu nie ma wieczornych komarów i meszek.

Prom linowy na Bugu, obsługiwany ręcznie (ten pan w koszuli w kratę), z Mielnika do Zabuża.

Stadnina koni w Janowie Podlaskim.

Krzyczew. Cerkiew unicka p.w. św. Demetriusza Męczennika, 1811r…

… na granicy z Białorusią.

Kostomłoty. Sanktuarium polskich unitów, cerkiew św. Nikity, 1631r. Jak głosi napis na stronie internetowej: “Jedyna na świecie katolicka parafia neounicka obrządku bizantyjsko-słowiańskiego.”.

Słynna Włodawa.

Synagoga włodawska.

Babiniec, z którego kobiety mogły obserwować nabożeństwo. Kobiety nie wchodziły do centralnej części synagogi, aby nie rozpraszać uwagi modlących się panów 🙂